Naar huis

Vanwege de treinramp waren op 25 juli alle feestelijkheden ter gelegenheid van het feest van Sint-Jacob afgelast. Mijn dagen in Santiago waren dan ook dagen van afwachten en afscheid nemen. Als je twee maanden praktisch elke dag dezelfde routine gevolgd hebt is uitslapen of later gaan slapen niet zo eenvoudig, dus me aanpassen aan het gewone Spaanse dagritme was er niet bij. Twee dagen rondwandelen in de stad, naar de pelgrimsmis gaan in de kathedraal, enkele mede-pelgrims tegenkomen en even praten, veel tijd nemen om te eten of iets te drinken. Dagen ook van afscheid nemen: van Theo die met zijn familie met de auto terugging, en van Jacques en Marie-Paul die verder wandelden naar Finisterra. Afscheid nemen ook van de camino en van de geestesgesteldheid die ermee gepaard gaat. Dagen van het opnieuw wennen aan het lawaai en de drukte van de stad en aan de vele mensen rondom mij.
Vorige zaterdag, 27 juli dan naar huis gevlogen – een vervelende dag met veel rondhangen in luchthavens – maar uiteraard ook met een blij weerzien met mijn echtgenote.
Zondag weerzien met de kinderen en kleinkinderen. Heerlijk maar druk.
Sindsdien terug wennen aan het leven thuis. Terug een ritme vinden met voldoende tijd voor mijzelf (met o.a. dagelijks stretchen en enkele keren per week joggen of mediteren – ik hoop ook snel terug te kunnen aanknopen met regelmatige wandel- en fietstochten). Tijd maken voor de familie (en voor alle taken thuis). Wat werken aan mijn Spaans zodat ik in september zonder problemen aan het tweede jaar Spaans kan beginnen. Tegen eind augustus hoop ik ook terug klaar te zijn om mijn activiteiten rond open source software en open standaarden weer op te nemen en uit te kijken naar eventueel een interessante consultancy opdracht.
Als alles een beetje bezonken is schrijf ik ook nog zeker een bericht over het waarom van mijn camino en over wat de camino met mij gedaan heeft.
Ondertussen wens ik nogmaals iedereen te danken die mij, via de blog of anderzijds, gesteund heeft. De vele aanmoedigingen hebben echt iets voor mij betekend.
Tot binnenkort.

2 thoughts on “Naar huis

  1. Evelyne

    Good luck Karel, and remember “you did it”!
    the bubbles and the foie gras promised are there, anytime you come to BXL 🙂
    Warm friendly hug, Evelyne

    Reply
  2. LARDINOIS Danielle

    Hey Karel,

    Thuis naar de familie is ook één van de mooiste dagen van de camino wanneer het is tijd te praten met alle van de camino, van alle deze ervaringen, van het leven ! het is goeie herinnering voor altijd, als de kinderen en Klein-kinderen groter zijn, is er altijd iets anders te zeggen over het “camino”. It stays for ever !

    Proficiat voor alle nieuwe doelen, en voor een leuke pension met zo’ een mooie familie !

    Danielle

    Reply

Leave a comment